Aþýk oldum Bir/sen/e daha çocuk yaþýmda Taþa, aðaca, yola Birsen ismi yazardým Takýlýrdý peþime dikilirdi baþýmda Gözlerini kaþýný parmaðýmla çizerdim
Tenimiz süt yerine tebeþir kokuyordu Tahtada adýmýzý tüm sýnýf okuyordu Silerdi öðretmenim toz olup akýyordu Güzelce dayak yerdim öfkelenir kýzardým
Minicik yüreðimle nasýl da coþardm Her okul çýkýþýn da evlerine koþardým Evcilik oyununda geleceði yaþardým Örülmüþ saçlarýný ellerimle çözerdim
Körebeyi oynardýk gözlerimi baðlardý Her ebe oluþuma hüngür hüngür aðlardý O Sobe tahtasýna o geçmemi saðlardý Buðulu nefesini ta ensemde sezerdim
Bitti ilkokul geldik ortaokul çaðýna Felek düþürdü bizi vuslatýn ocaðýna Göç eyledik sýladan gurbetin kucaðýna Öksüz kalmýþ bir aþkla diyar diyar gezerdim
Çocukluk aþkým Birsen birden aklýma geldi Sevdamýz açýlmamýþ daha tomurcuk güldü Kaybettik izimizi yýllar yýllarý sildi Bugün ki aklým olsa ne naðmeler dizerdim Engel olan herþeyi onun için ezerdim
Osman Onuktav Kafkasi
31/07/2016 Sosyal Medyada Paylaşın:
KAFKASİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.