Sevsem... Seve bilsem Sevmenin hazzýna kansam Ruhumdan tezahür edeni umutla yaþasam Aðlasam, sevinciyle bahtiyar olsam, hicranla arkadaþ olsam Hüznün sineme bahþettiði efkarý sahranýn en müstesna haline býraksam Ölmeden, insan ve kul olmanýn þiarýyla hak ve hakikat için adanmayý baþarsam
Olsun... Yeter ki sen dile Heveslerini yaþamak için bile Kim ölmedi diyorsun, sualin söyle kime Ölmeden ölmeyi bilmedikten sonra bilmem ki akýl niye Beþer mahlukken kim ne der, hilkatiyle yaþar, ehliyet sahibi olunca Mes’uliyet ve mecburiyet hiç sormadan baþlar, insan olan bu hakikatlere göre yaþar Nedensiz yaþayanlarda yaþadýðýný sanar, ruhi ve kalbi rikkatten uzaksan, gamsýz san nefsin azar
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.