Örtüþürken karanlýk çok sevdiði gök yüzüne
Ýki damla hasretle baþlar iç yangýnlarým
Ýki söz gelir aklýma
Sonrasýnda bir filim þeridi gibi dökülür
Beynimde gözlerimin önüne bütün yaþanmýþlýkarýmýz
Birden sen doðuyorsun gecemin ortasýna
Ben ise bütün hicarnlarý yaþýyorum bir baþýma Kordon’dan senden ayrý
Meltem rüzgarlarýnýn yakamozla seviþtiði
Ýzmir akþamlarýnda
Yalnýzlýkla baþ baþa kaldýðýmda
Takýlýyorum yabancý bir sancýya
Avuçlarýmdan serçeler katl ediyorum
Kadife rüyalarýmý bölen kâbus baskýnlarla
Ardýndan kýzýlcýk sopasý yemiþ gibi parmaklarým janlýyor
Sayýklarak uyandýðýmda
Ýþte o zaman baþlýyor esas filim
Kepaze olmuþ mesudiyet sinemasýnda
Ve o zaman baþlýyor sensziliðin deryasýnda
Kana kana sana susadýðýmda
O zaman çöküyor isyankarlýðým üzerime
Dilime taklýyor daha gün yüzü görmemiþ küfürler
Savuruyorum þuursuzca
O zaman ölüyor çocuk yüreðim
Her gece ayný ýzdýraplara uyandýðýnda
Gecenin güzel yanýna kanat çýrpan
Yarasalar eþliðinde
Tanrý ile ters düþtüðümde
M.Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.