Bilir misin yürekte yeþerttiðin bu aþkýn; Þimdi korkulu hayal, bir serap olduðunu… Bilir misin ki kalbin hala yorgun ve þaþkýn; An be an çöktüðünü, sararýp solduðunu…
Ýnceden bir kar yaðar solgun þakaklarýna, Görür müsün gözlerin yaþlarla dolduðunu. Bilir misin þehrimin ýssýz sokaklarýna, Iþýðý gönderenin gözlerin olduðunu…
Bilir misin ayrýlýk korkusuyla yaþayan, Devlerin birer birer boðulup öldüðünü… Aþkýn mücevherini yüreðinde taþýyan, Þairin kaleminden nasýl döküldüðünü…
Þahmeran sana rüya, hayal diyen haklýymýþ, Bil ki mahþere kadar bu ateþ sönmeyecek. Bilir misin yorgun kalp sevmeye yasaklýymýþ, Kalbi kýrgýn gidenler geriye dönmeyecek.
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.