MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Beni Tanırsın...87
SADIK YILMAZ

Beni Tanırsın...87



Beni tanýrsýn
Sen sabahlarý usulca perdeni araladýðýnda
Tam karþýnda sokaðýn köþe baþýnda
Nöbet tutan asker nidasýyla
Ayný saatte ayný zamanda ayný yerde
Kýþýn ayazýnda soðuðunda, ilkbaharýn serininde
Yazýn melteminde ýlýk esintisinde seni ayakta beklerdim

Beni tanýrsýn
Sen apartmandan çýktýðýn zaman
Sokakta adýmlarýný hýzlý hýzlý attýðýnda
Önce rahatsýz olup arkana bakarken
Boynunu bükük görmezden gelip
Utancýmdan yüzüm þekilden þekile girerdi
Ýlk önce yönümü deðiþtirip sonra geri dönerdim
Bir gölge gibi ardýn sýra seni takip ederdim

Beni tanýrsýn
Duraða geldiðinde beklerken
Otobüs yanaþtýðýnda sýraya geçerken
Akbili bastýðýnda arka tarafa doðru yol aldýðýnda
Sen ayaktayken sana yer verirdim
Yahut saðýnda ya da solunda seni koruyup kollardým
Anýnda yanýnda belirirdim
Bir nefes gibi hep ensendeydim

Beni tanýrsýn
Ýþ yerine geldiðin zamanlarda
Sabah kahvaltýsýnda
Yemekhanede bir çay ve simitle karþýna geçip
Önce ellerimi ovuþturup sonra þekeri karýþtýrýrdým
Çalýþýrken göz göze gelirdik
Uzun uzun öylece bakýþýp kalýrdýk
Ýçim bir hoþ olup titrerdim
Ýlk zamanlar çok utanýrdým
Sonralarý iyiden iyiye bakýþlarýndan cesaret almýþtým
Ufak bir tebessümle yüzüne gülerdim
Lafýn kýsasý senin tiryakindim

Beni tanýrsýn
Ýlk tanýþmamýzda hatýrlar mýsýn bilmiyorum
Akþamüstü saðanak yaðmurlu bir günde
Sen yaðmurdan kaçýyordun sýrýlsýklam olmuþtun ki
Seni görünce imdadýna yetiþmiþtim
Yanýna yaklaþtýðýmda ilk önce benden korkup irkilmiþtin
Bende size þemsiyem var isterseniz benimle beraber yürüyün demiþtim
Nerde oturduðunuzu sormuþtum sizde yakýnda
Aþaðýdaki mahallede demiþtin
Bende yakýn yerde oturduðumu söylemiþtim
Seni evine kadar götürmüþ yerini ve yurdunu öðrenmiþtim

Beni tanýrsýn
Sana açýlamadýðýmdan bir aracý gönderdim sana
Hislerimi sana anlatmasý için
Seninle bir randevu koparmaktý amacým
Belki de yeni bir baþlangýç
Korkuyordum çünkü teklifimi kabul etmezsin diye düþünüyordum
Ýsterdim ki ben sana teklif yapayým
Ama nasýl olur ki, sana bakarken bile yüzüm kýzarýr
Kalbim hýzlý hýzlý atardý durup dururken yutkunurdum

Teklifimi kabul ettiðini iletmiþtin
O an dünyanýn en mesut en mutlu en bahtiyar insaný oluvermiþtim
Þimdi reddedilme korkusu bitti
Bu seferde acaba ne yapacaðým seni nereye götüreceðim
Sana ne anlatacaðým ne soracaðým
Bin türlü sorular kafamda

Beni tanýrsýn
Yýldýrým nikâhýyla nikâhlanmýþtýk
Biz zaten gönülden nikâhlýydýk
Derken seneler akýp geçti
Yavrularýmýz oldu sevgimiz hiç eksilmedi
Aksine katlandý gitti...

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.