Nasýl gülüyoruz Nasýl yürüyor, nefes alýyor, günaydýn diyebiliyoruz, Nasýl yaþýyoruz. Aðýr! aðýr!! aðýr!! düþüyor, üzerime Çocuklarýn kahkahalarý. Burada misket oynarken çok uzak deðil hemen yanýmýzda, misket bombalarý yaðýyor üstüne kýzlarýmýn oðullarýmýn. Bir adým ötemizde, Hani pencereyi açsak çýðlýklarý duyulacak el kadar bebeleri. Þimdi güneyde doðuda ölen býdýk ,Kürt’müþ Türk’müþ Arapmýþ ne anlamý var. Burada dizini çarpsa sarý saçlý aðlasa yürek dayanmaz. Ya siyah saçlý her gün ölüyor. Bunu niçin mi? yazdým. Yazmasam aðlardým, yazmasam þuracýkta alçakça ölecektim. Ateþ olsam diyorum, öyle az buz deðil, hani atom bombalarýnýn yakýcýlýðýnda. Düþsem otaðýna puþtun hayýnýn çýyanýn sakallýlarýn otaðýna düþsem de yaksam... Sonra iþe yaramazýn tekiyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
azat welat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.