Takýlýr yelesine çocukluðumuzun
birkaç hatýrayla baþlar önce
koltukta yalnýz oturmak bir anlam ifade etmez
soðukluk baþlar yeryüzünün en dibinden
ellerine güneþi vermelisin
ilk önce oradan doðmalý
ilk önce þarkýn çocuklarý sevmeli
elleri taþ tutan çocuklarýn görünmeyen yeleleri oldu
ve her çarptýðýnda kolumuz
yeniden incilmeye baþlar
tutunca yelesinden çocukluðumuzun
o zaman düþer önümüze aþklar
demir sen tutunca pencere olur evime
bazen çiçek açtýðý da oluyor
siyah aklaþýyor elimde
þarkýn doðurduklarý garpta çirkinleþiyor
haziraný bu kadar hevesli beklemedim
sen dokununca güneþ eriyor
bir þiþeye dolduruyorum
yaðmurda aðzýmý açmak gibi
görmek eksik kalýyor
dokunsalar belki
kapýma sürdüðün ayaklarýn
sürtünme kuvvetinden ýsýnýr belki
tozdan deðildi içime kaçan
sonra bölerim onlarý içimde
geriye gider adýmlarýn
þimdi sevdiðin herkes
kendini sevmemekte
yumuþak bir yastýktan deðil eksikliðin
bir anda çekip gitmende
belki de
ucuna ip baðlanmýþ ekmek poþeti
sahte uçurtmalar görülür elimizde
bunu sokakta büyüyemeyenler bilemez
kýrýk camlara
dokunsalar belki
kendimi gizli yazýlmýþ þiir gibi hissediyorum
kalem tutmak avucumun içinde saklý
derime geçiyor bazen kelimeler
ben terleyince siliniyor hepsi
ayrýlmak gibi çirkin sözleri iþitiyorum
gücüm bir anda artýyor
týrnaklarýmla çiziyorum ayý
sonra adalet daðýtýyorum kalbime
belki gözlerime geçer bir gece yarýsý
bunu gözlerime bakmayanlar bilemez
dokunsalar
belki
temmuzikibinonlatý’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Sıcak rahle Ruhsuz adam. Minik akordiyon Trım trak