Ah bu dem
Dembedem içimde büyüyor
sessizliðimin dibi tuttu
bu tufan
Nuh’un kinden yaman
Ellerimin altýnda büyürken
birdenbire
Umutlu konuþtu çocuklar
umutlu ve güneþli koþuþtular yollar boyu
ben hepsini ayaklarýndan vurdum
Vurdum ve ardýma bakmadan ürdüm Müjgan
Ürmek itlere ve insanlara has bir meziyet artýk
Büyüyüp umutsuz öleceklerine
böyle bitsin bu güneþli hikaye
yarým ve maðrur...
Benim birþeyim yok Müjgan
Beni benimle býrakma yeter
Memleketimin uzak daðlarý gibi yalnýz ve yitiðim
Burda ar/alýksýz kurþun yaðýyor
Kirpiði incilse savaþ sebebi sayacaklar
elbet bunuda umursamayacak
Ýnsanýn en büyük ilhamý ölümdür
öte köy fakir ve ýssýz Müjgan...
Bir kuþ konmadan daha dalýmýza
komaya sokuyorlar içimizde
çýrpýnan heyecaný...
Dün dündür bugün bugündür Müjgan
Dün yalan söylediler bugün yalan söylediler
yarýnda söyleyecekler
/ Masumiyetin öldürüldüðü yerde
kelli felli adamlarýn erkeklenip söylediði kelimeler
hükümsüzdür diye öðrettiler bana ... /
Ben bu þiiri bir aydýr yazýyorum Müjgan
Bir ay dediysem öyle sürekli baþýnda durmuyorum
uyumaktan
çalýþmaktan
karnýmý doyurmaktan
sigara tellendirmekten
arta kalan neyse o kadar yazýyorum
Yani senin anlayacaðýn çok yorgunum Müjgan
Bazen Caligulaya özenip Neptüne savaþ açýyorum
Denizi býçaklayacak ordularým olmadýðýný
anladýðýmda
Deliliðim de geçiyor...
Anlayamýyorum
Ýnsanýn deliliði nasýl baþýný alýp gider
Ne zaman sokaða çýksam yüksek rakýmlý bir boþluktan çýrýlçýplak býrakýyorum kendimi
ölmüþlüðüm deðil çýplaklýðým manþette...
Biz sadece ýrzýmýza hangisi daha az acýtarak
geçecek
Diye
hevesleniyoruz
Anlayabiliyor musun Müjgan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.