Güneþe aþýktý , boynu bükük kalýrdý o olmayýnca çiçeðin Güneþte ona aþýktý ,ayrý dururdu da gece sabah olsun diye Gökyüzüne aþýktý deniz, gökyüzü de denize sonsuzlukta Kýzarlardý bazen birbirlerine ,eser gürlerlerdi hýnzýrca Sonra deniz yaðmur olur denizle kucaklaþýrdý sakince Deniz buhar olur , koynuna girerdi gökyüzünün usulca Bir aþký muhabbet bu sonzulukta bir döngü olmuþtu Aþka aþýktý tüm evren ve doða aþkla varýrdý ona Aþkla yarata , aþka aþýktý tüm yaratýlanlar. Sevdalý gönüller de aslýn da aþkla sarardý Sevdiceði kalbe düþünce , bilirdi ki ondan bir parça Aþk var olmanýn nedeni ve muhteþem bir rakstý Aþka aþýk olmak , evrenin ayrýmý yok ediþiydi Bir olmanýn hikmetini getirirdi aþka aþýk olana
Sosyal Medyada Paylaşın:
yelda kiray Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.