BİR GÜNEŞ DOĞACAK.

Ben halkýmýn dostu, þair Hilmi’yim.
Vatanseverlerin yazan sesiyim.
Kimseyi üzmedim, beni üzdüler.
Beni hasým görüp, her an ezdiler.

Bir tek gayem vardýr, insan sevgisi.
Bence para ve pul, boþtur gerisi.
Makam mevki unvan, gelir ve geçer.
Doðrular ünlenir, tarihe geçer.

Yunus’la Mevlana, âlim ve þair.
Neler yazýlýyor, bunlara dair.
Ýnsana yön veren, Veli’de dâhil.
Bunlarý bilmeyen, inanýn cahil.

Þair dostu olmaz, yalan konuþan.
Saygýda göremez, halkla uðraþan.
Tarih tekerrürdür, neler gördük biz.
Bir gün düþer isen, olmaz sebepsiz.

Vatan millet bayrak, bunlar önemli.
Halkým mutlu olsun, ülkem gülmeli.
Hak adalet varsa, insanda güler.
Boþuna söylersin, vermezler deðer.

Kulak olsa duyar, halkýn sesini.
Bilgelik taslamaz, bilir haddini.
Toprak bile kýzar, vermez besini.
Þair üzüyorsun, boþa kendini.

Anlayan anladý, bu þiir böyle.
Okursan bunlarý, fikrini söyle.
Günleri geçirme, hay ile huyla.
Birazda yoksulu, fakiri kolla.

Türkmendaðlý daim, doðru söylersin.
Anlamazlar seni, sen ki neylersin.
Vataný milleti, tasa eylersin.
Bir güneþ doðar ki, sende gülersin.

HÝLMÝ CAN.
21.NÝSAN.2009.


(3002)

Sosyal Medyada Paylaşın: