SEVMEYE HASRET
Rahmet yaðmaz balýk kalmýþ çamurda
Dua eder son ümidi yaðmurda
Yaðmurla beraber sevinir suda
Ne kadar sevmeye hasret kalmýþýz
Buruþmuþ yapraklar çatlamýþ toprak
Topraða benzemiþ þu güzele bak
Hasretten kýzarmýþ gözlerinde ak
Ne kadar sevmeye hasret kalmýþýz
Dað baþýnda bir çiçek var parlýyor
Bir kul görmez diye her gün aðlýyor
Rüzgâr ile sevdasýný yolluyor
Ne kadar sevmeye hasret kalmýþýz
Biri mecnun olmuþ gezer çöllerde
Sevdiðinin adý her an dillerde
Serap görür düþe kalka yollarda
Ne kadar sevmeye hasret kalmýþýz
Baba olmuþ kaþýmýzý çatmýþýz
Ana olmuþ ne dertlere batmýþýz
Evlat olup sevgisize bakmýþýz
Ne kadar sevmeye hasret kalmýþýz
Kalabalýklarda baðýrýr herkes
Aðzýný açarsýn derler kýsa kes
Bir centilmen görür çýkarmazlar ses
Ne kadar sevmeye hasret kalmýþýz
Adem Havva ile gelmiþ cennetten
Ýkisi de yanar ayrý hasretten
Ýnsanlar ne anlar bilmem nefretten
Ne kadar sevmeye hasret kalmýþýz
Recep der dünyayý sýrtýma alsam
Sevgi denizinden denize dalsam
Sevgiyle aðlasam sevgiyle gülsem
Ne kadar sevmeye hasret kalmýþýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.