kimi özlem duyar gönül bir güz vaktine insani bir istem serde el verir bir yel usulca.
bir baþkadýr kýþ güzeli kýþkýþlar mikroplarý kýrýlýr börtü böcek de serttir bazý ayazý inceden yazý aratýr yaz babam yaz ey gönül nihai kertede bambaþka bir aþkýn deðer ya eli duyursa da baharýn soluðunu duygu durum bozukluðu göstermez insan.
ilkbaharla birlikte cemreler gönlüme düþer toprak karlarý emer de doða yenilenir sil baþtan mayýs çiçekleri açar gönüllerde kiraz çilek soframýzý süsler.
yaz ki þehirler emer sýcaðý, nemi dað bayýr ne mi? üþümek asýl o vakit lezzet toprak sarardýkça tan bir baþka güzel canan bir baþka.
senden aldým bu ilhamý büyüttüm gönlümüzde suladým çiçekleri yeþerterek o sevgiyi böylesi baþka neyle açýklanýr? þevk ile aþk ile anlaþýlýr bu gönül muhabbetsiz ne yere sýðar ne göðe.
L.T.
Sosyal Medyada Paylaşın:
levent taner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.