Ne beklenir ki!..
Ýç dýþa, dýþ içe, bir defa çevrilseydik,
Dýþý - içi, yarayla dolu görürsünüz,
Aþkýn azameti her þeyi alýr elinizden,
Bir gýdým sevgisiz, ilgisiz ömürsünüz…
Aþkýný bir nimet yaptýk, anlamaz,
Sorsan ona, sevgimiz bir külfettir,
Özlem baþlar, koparýr kendinden,
Gönlünün her hali, ona zulmettir…
Hüznün, aþkýnýn dýþarýdaki vitrinidir,
Halin gösterir, bir Leyla’ya Mecnun,
Gözlerden mana saçýlýr, ve dolu dolu,
Görünmez “Demdir” o an ki mecnun…
Görünürlük yok, görsellik yok, aþkta,
Ýki kürek kemiðine, gizlenmiþtir kalp,
Yolunu bulan, imkaný olanýn deðildir,
Sevgi, yürek iþi, sevilmeyen kýrýk kalp…
“Varýný veren utanmamýþ” denilir,
Zerresinde sevgi yok, ne verebilir ki,
“Çam sakýzý çoban armaðaný”beklen,
Oda çýkmaz heybeden, ne beklenir ki…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.