Ben yazdýkça tükendim. Ne hayatýn bir tadý. Ne de aþkýn heyecaný, Var kalbimde Günler geçtikçe Köreldi kalbim Tadý tuzu yok artýk Sadece sevdiðin dostlarýn Sadece gülmenin Tek sebebi. Þarkýlar titretirdi içimi Sanki yok ederdi beni Ama yok artik bir acý Hissetmiyorum. Þimdi hangi þair yaþarsa yazsýn aþký Eninde sonunda o aþk bitiriyor insaný. Zamanýn hayatýn yok oluyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sberkan1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.