SEVDİM

Sevdim... Acaba sevildim mi ? Bilemiyorum.
Annemi sevdim, babamý sevdim,
Ne kadar geçinemesekde kardeþimi sevdim.
Ben sevdim... Sevmeyi sevdim...
Karanlýk odamda, gözlerimi diktiðim kör noktayý sevdim
Sevmek neydi...?
Sevmek, emek demekti...
Sevmek, özlem demekti...
Sevmek, hasret demekti...
Sevmek, sabýr demekti...
Sevdim... Çok sevdim...
Sevdiklerim tarafýndan terk edilmeyi göze alacak kadar çok sevdim...
Bedelinin aðýr olacaðýný bildiðim halde sevdim...
Acaba, sevdiðim kadar sevildim mi ?
Çiçeði sevdim, böceði sevdim, yerdeki karýncayý sevdim
Gülü sevdim. Batacaðýný bildiðim halde, dikenini sevdim.
Sokakta yürürken yanýmdan geçen yabancýyý sevdim
Tanýmadýðým bilmediðim halde,
Dünyanýn ta öbür ucundaki insanlarý sevdim..
Ben sevdim... Affetmeyi sevdim...
Sevmesi zor olsa da kötüyü sevdim.
O zamanlar çok küçüktüm,
Ailemin durumu kötüye gidiyordu
Babam zorda olsa evi geçindirmeye çalýþýyordu
O zamanlar komþumuzun bana verdiði çikolatayý sevdim...
Ama yiyemedim...
Çikolatadan vazgeçecek kadar kardeþimi sevdim.
Belkide o yüzdendir þimdi çikolataya olan düþkünlüðüm...
Ben sevdim. Herkesin korkarak baktýðý sokak çocuklarýný sevdim...
Ben sevdim. Rabbimi sevdim...
Rabbimden gelen her derdi sevdim
Ben sevmeyi sevdim...
Ben ’SUSKUN’ ben sevmek için yaratýldým...
Yazmayý yasakladýlar bana
Ne kadar yasak olsa da ben, yazmayý sevdim...

@321Suskun.. (Aðlayan þairin gözyaþlarý)
Sosyal Medyada Paylaşın: