Bir Hasrettir İki Dudağımın Arasında...
Yalnýzlýk Zifiri Gecelerde Kimsesiz Kalmak...
Temmuz Ateþinde Su Bulamamak...
Þubat Ayýnda Ateþi Aramak...
Günlerce Aç Kalmak Gibi...
Ama En Önemlisi Yalnýzlýk;
Onu Özlerken Sessizce Aðlamak Gibi!
Giderek Saplandý Yalnýzlýk Yüreðime...
Atmak Ýstediðimde Atamýyor, Ýhtiyacým Olduðunda Ýse Bulamýyorum...
Birþeyler Ýtiyor Beni Ona...
Sevgi Ya da Heybetli Bir Kasýrga...
Git Aradýðýný Orda Bulacaksýn Diyor Fakat Adres Vermiyor...
Yok Olmak Var Olmakmýþ..
Erimek Akmakmýþ Hep Ona...
Azalmak, Çoðalmakmýþ...
En Uzun, En Zor Hasret Ona Bir Karýþ Uzakta Olmakmýþ...
Yokluðu Omuzlarýma Öyle Çökmüþ ki, Düþüyorum!
Hasreti Kalbimi Öyle Etkiliyor ki, Eriyorum!
Çaresizlik Öyle Büyük ki, Bitiyorum!
Özlemim Öyle Bir Artýyor ki, Yanýna Gitmek Ýstiyorum!
Bu Bir Hasrettir Ýki Dudaðýmýn Arasýnda...
Yol Türküsüdür Uzun Upuzun...
Nedir Diye Sorulmasýn...
Bilinsin ki Adý Hüzündür Bu Sevdanýn!
Adý Özlemdir...!
Sevgi Hasretlik Ötesidir Yaðmurun Ardýndan Açan Ilýk Bir Güneþ Gibi..
Kimi Zaman Sana Dokunur Ýçini Isýtýr, Kimi Zamansa Buz Tutturur Bedenini...
Sevgi Tutku Ötesidir Bazen...
Dönüp Arkaný Gittiðinde ve Dönmeye Karar Verdiðinde Bir Daha Yerinde Bulamamak...
Sevgi Ben Ötesi Olur Bazen...
Anlamayý Deneme Hiçbir Zaman...
Sen Bendeki Sevgi Ötesini...
Sen Bendeki Tutku Ötesini...
Sen Bendeki Hasret Ötesini...
Sen Bendeki Sen Ötesini Anlayamazsýn...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.