SEVMEK ZAMANI

Karanlýk gecenin ayazýnda , ararken sevdamý ,
Yalnýzlýk sarmýþ her yanýmý .
Gece sessiz ve karanlýk , sevdiðim uzaklarda ,
Gözyaþým akar , yüreðim isyanlarda .

Yürüdüm hesapsýz adýmlarda ,denendi sabrým ,
Sevdiðime götürdü beni ayaklarým .
Sokaklar boþ , ölüm sessizliðinde ,
Ay karanlýk , gizlenmiþ gökyüzünde .

Þafak vaktine yakýn , vardým huzuruna ,
Uykusuz gecenin mahmurluðunda .
Sevdiðimin gölgesi düþtü pencereye ,
Yemin etmiþ sanki , umudunu kaybetmemeye .

Uðruna can verdiðim yâr , sessizce beklemede ,
El salladý , tebessümünde aydýnlandý gece .
Koþtuk ikimiz ebedi kavuþmaya ,
Hayatýn zevkinden tat almaya .

Eller birleþti , þimdi kavuþma aný,
Artýk gün , sevmek zamaný .


Muhittin GÜNERÝ


Sosyal Medyada Paylaşın: