Yürüyorum þimdi karanlýk Ýstanbul sokaklarýnda. Belki yolun sonunda, Sana varacaðým diye. Umut edip yürüyorum. Hissediyorum senin etrafýnda, Dönüp dönüp duruyorum.
Senle dolu ama bir o kadarda, Senin olmadýðýn yollarda yürüyorum. Þimdilerde düþlerimi, Gecenin koynuna býrakýyorum. Aðlayan yüreðimin sesini. Kimseye duyurmamak adýna, Sessiz-ce yanýyorum. Kuru bir topraða süzülen, Yaðmur damlasý gibi Yanaklarýmda iki damla yaþ var.
Ruhum sensizliðe kelepçeli. Sen süslüyorsun hayallerimi. Yüreðimin gücü yok. Bir ömür uzaktan bakmaya. Þimdi senin býraktýðýn boþluktayým. Kimse yakamýyor canýmý. Kimse acýtamýyor Ýçimi.
Ölmüyorum da. Sanki ölüm sessizliði var. Bir buz daðý gibi soðuk bedenim. Susmak istiyorum bir ömür. Ama susamýyorum Ýþte. Kelimelerimle çýrpýnýyorum. Çýrpýndýkça boðuluyorum, Acýlarýmýn Ýçinde......
Erhan Çuhadar/Sabýr Gemisi Mýsralarý Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Çuhadar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.