Mevsimsiz gözlerimden bir tek damla akmadý Aðlamayý unutan gözbebeðim üþüyor Gökyüzü düþlerime mavilik býrakmadý Kuþlar kanatsýz annem birer birer düþüyor
Susmam lazýmdý sustum, varlýðým yalan oldu Bakýþýmda asýrlar öncesinden masallar Kavgadaydým hayatla umudum talan oldu Yaslandýðým aðaçta kýrýldý bütün dallar
Yaðmurlar kirli annem yanaðým ýslanmýyor Bahar hep geç kalmýþken ben mi erken gelmiþim Ateþe atýlmýþým ama gönlüm yanmýyor Mutluluða doðacak güneþe engelmiþim
Ne ellerim uzanýr ne nefesim aþk gibi Koynumda uyuklayan mevsimler hep ayazdý Sýrtýmý dayadýðým soðuk bir duvar dibi Yoruldum beklemekten saçlarým bembeyazdý
Sevdasýz kalmýþ gönlüm sanki örümcek aðý Kabahatsizim annem bile bile örmedim Aðýt yakar serçeler gözlerim kan çanaðý Toprak kokar buralar ben hiç deniz görmedim
uytun .............
Sosyal Medyada Paylaşın:
uytun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.