Neleri sevdi bu yürek..
Kaç yalnýzlýðý birden..
Kaç sýkýntýlý kara geceye kucak açtý.
Kaç güneþi olmayan sabaha gözlerini..
Gülleri sevdi en beyazýndan, kuruttuðu gülleri
Kapýsýna habersizce býrakýlan..
Denizleri sevdi engin,dalgalý..
Ufuklara yelken açmýþ rotasý olmayan tekne misali
Oradan oraya savuran
Yaðmuru sevdi teneke saçaklardan akýp gözlerini ýslatan..
Ýçindeki çocuðu sevdi hiç büyümeyen..
Oyuncaðý acýlar olsa da yine de sevinçler büyüten..
Ne bedenler sevdi bir zamanlar yaþadýðý..
Sonra bir köþeye terk edilip sessizce, ellerinde öldüðü..
Baharý sevdi, hazan mevsimini,kara kýþlarý bile,
Anýlarýný sevdi,biriktirdiði,dalýp dalýp gittiði..
Neleri sevdi bir bilsen bu yürek,
Naðmelerde sevmeyi sevdi..
En çok da hüzzam makamýnda sevilmeyi..