Yoldaþýdýr mürekkep kalemin
eridiðinden deðil kaðýda
yapýþýr sýmsýký ilk önce
sonra doðmaya baþlar kelimeler
yoldaþý olur mürekkep kalemin
eriyince içinde taneler
sonra doðar üstüne akþam
sen ellerinde patlatýrsýn boncuklarý
küçüksün küçücüksün geceye raðmen
bir adam baðýrýr sokak baþýndan
tekrar dener þansýný
gözleri balkonlarý boðarcasýna seziyor
mermer utancýndan tunç olur
geyikli akþamlar böyle doðuyor
bacaðýndan deðil
evrenin düzlüðü
gözlerini güzelliðinin baþlangýcý sayarsýn
utandýrýrsýn birkaç nesneyi
oysa ki ben eðilmedim hiç
sýrtýmdan çýkacak her kambura
anlatmak için yeniden seni
gece aðzý açýk kahkaha atar
göremez öyle herkes
mesela bir atýn olmalý bozkýrdan çýkma
dokundun mu küheylan
dokunmazsan turunculaþýr ellerinde
yelesinden tut ellerimi
kimselerin öpmediði yerlerden öp
herkesin uyuduðu gecelerde
soðuk olmasýn hava
üstümü örtmezdi asla annem
gece baþka terliyor insan
güneþ bile yokken içinde
dayanamaz kalemi görünce mürekkep
erir belki sýcaktan
bilemem hiçbir zaman
kerkük’den doðar zaman
o zaman yayýlýr içinde kaðýdýn
bir yanýnda daðlar büyür
ortasýndan geçer yazdýklarýmýz
biri gelir yüzüne sürer
yýkanýr öylece
sonrasý yaþadýklarýmýzdan doðacak þeyler
ellere sürülür gizlice.
’Gök çe’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Sıcak rahle Ruhsuz adam. Trım trak Minik akordiyon