Güneþe küskün sanki dünya olmuþ simsiyah Barut kokusu sinmiþ her yer viranlýk talan Ýnsanlýktan eser yok umutlar solmuþ eyvah! Bulutlara yazýlmýþ savaþtan geri kalan
Gelecek hani derken dünya þimdi toz duman Açlýk sefalet varken biri yer biri bakar Küf tutmuþ beyinlerse her yöne silah sýkar Yürekler kenetlense keþke dursaydý zaman
Renk renk çiçekler açýp dünyayý cennet bildi Bir masal anlat dedi gözlerini kaparken Merminin parçalarý ruhunda yara kaldý Süzüldü gökyüzüne kýyametler koparken
Barýþýn adý huzur bu dünya hepimizin Sevgiyle kucaklaþýp sarmayý bilemedik Sözlerden zehir damlar tadý yok dilimizin Tanklarýn izlerini bir türlü silemedik
NEÞE KIZILYAR SEVGÝLERÝMLE
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLDESTE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.