ANLIYORSUN İMKÂNSIZA YAR OLDUĞUNU.

Dolunayda,
bir þiir daha býrakýyorum geceme.
Hüzün yaðýyor yine iliklerime.
...
Hýçkýrýklarýmla sarýldým satýrlara.
Ruhum,
aþina olmuþ imkânsýzlara!
...
Bekleyip te hiç kavuþamamak,
ama,
her saniyede O’nu yaþamak.
Kan aðlarken yüreðin,
kahkahayla yüzün gülebiliyor iþte.
Ne umuttan bir eser,
nede akýl kalýyor baþta...!
...
Çýlgýncasýna severken,
Göremiyorsun, duyamýyorsun sesini, bir an bile!
Kahrediyorsun!
Topraða veriyorsun,
kendi ellerinle!!
...
Anlýyorsun.
En imkânsýza yar olduðunu!
Bir gün deðil,
her gün ölerek bekliyorsun sonunu!
Sonra dönüyorsun,
artýk gönlüne!
...
Kurduðun hayallerin hiç birisini,
bir an olsun,
beraber bile yaþayamasan;
Beraber ölmektir imkânsýz olan!
Ruhunun yarýsý,
’Sevdiðinle’!
...
T.C.Nigâr Güler.
22.07.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: