Kal/dığım taşlar

Yürüdüðüm hayat yolunda
Kaldýrým taþlarý çok iyi tanýr beni
Sevdana döktüðüm gözyaþlarýmý
Ýçmesinden nefret ettiðim
Lakin hasretin ateþinde tüttürdüðüm sigaramý
Gözlerimin ucunda
Hayalini nasýl gördüðümü
Beklemenin sabýr taþý sessizliðini
Hiç bilemedin
Oysa sensizliðini çiçeklere sorsaydýn
Böceklere kuþlara
Baþýný kaldýrýp semaya
Sorsaydýn bir kere olsun þu kaldýrým taþlarýna

Adýmlarým aðýr bir vagon gibi
Taþýr bedenimi
Birde üstüne eklenince yüreðim
Diz çöker aþkýna
Oysa ayaklarým taþýmazdý yüreðimi
Avuçlarýna alsaydýn bir kere
Görürdün nasýl sevindiðini
Þimdi melekler bile aðlýyor halime
Ve ben uzanmýþým bir yere
Baþ ucumda bir kaldýrým taþý sen diye

Geceler ömrüme yar oldu
Gündüze küs
Hoyrat hoyrat esen rüzgarlara inat
Oysa gece kadar yakýn olsaydýn bana
Sarýp sarmalasaydýn
Ve sonra býraksaydýn
Esip geçseydim senden
Yanýp da kül olsaydým sende
Sonra baþýma bir kaldýrým taþý vurup
Yok olsaydým ellerinde

Hasretin deminde öpüyorum
Ve biliyorum ki yine anlamayacaksýn beni
Bu yüzden diyorum ya sevgili
Senden gayrý bir tek anlar beni kaldýrým taþlarý

Sosyal Medyada Paylaşın: