KENDİMİ BIRAKTIM SANA GİDİYORUM İŞTE...

Sesimi býraktým sana…
Adýmý býraktým…
Kimliðimi..
Aþkýmý býraktým, sevdamý ve sevgimi…
“Aldýn mý” diye sormayacaðým.
“Sesimi duydun mu?” demeyeceðim.
“Adýna býraktýðým þiiri okudun mu?” sorusunun ardýna da düþmeyeceðim. O ses, anýlar mahzeninde çürüsün…
o þiirin bütün kelimeleri çürüsün.
Çürüsün geçmiþimin ve geleceðimin kimliði de
Adým, dudaklarýmdan çýktýðý haliyle dursun yüreðim ile yüreðini arasýnda…
Ben beni anlatmak istedim yalnýzca…
Bundan sana ne?
Seni sevdiðimden sana ne?

Yüreðim ki, hüzünler sýðýnaðý…
Gözlerim, gözlerinin tutsaðý…
Ellerim, nice oldu karþýlýksýz bir sevginin ateþiyle kavrulmuþ ellerin hasretinde… Ben senin hasretinde…
Sana aþýk olduðumdan…
Gözlerinin gölgesinin gözlerimden uzak olduðundan… Yüreðimin her daim yüreðimi daðladýðýndan sana ne?
Sevdamý ve sevgimi, kapaksýz bir þiþeye kilitleyip adý ve mevcudiyeti meçhul bir okyanusa býrakýr misali, ulaþtýrmak istemiþtim sana…
Öyle olsun istemiþtim.
O þiþe, zamanýn ufkunda yol alsýn.
Ve hiçbir adresi olmasýn.
Adressiz zamanda olmadan korkuyorum.
Sesinin sesim ile karþý karþýya gelmesinden…
Yüzünün yüzümle, kalbimin kalbinle yan yana durmasýndan korkuyorum.
Þimdi bir baþýma oturmaktayým gecenin eþliðinde
Karanlýkta çoban yýldýzý misali ýþýldýyor yüzün.
O yüzün aydýnlýðýyla yýkýyorum bedenimi.
Ve unutmak istiyorum bütün geçmiþimi, þimdimi unutmak istiyorum.
Unutmak istiyorum kendimi kimliðimi.
Yolum þimdi, kendimin de olmayan bir meçhul üzre…
Ben, beni de sana býraktým, sevgimi ve sevdamý, karasevdamsý da sana
Gidiyorum iþte…

Sosyal Medyada Paylaşın: