On beþ Temmuz gecesi tükenmeyen bir öcün, Ve þeytanýn kin-nefret kustuðu gece oldu Hainin ellerinde ölüm kusan o gücün, Ýnancýn karþýsýnda sustuðu gece oldu.
Gün oldu sinsi mikrop alevlendi, harlandý; Gün oldu beyinlerin melekesi zorlandý; On beþ Temmuza kadar vatan diyen horlandý; Halkýn bu keþmekeþi kestiði gece oldu.
Ne önemi olur ki üç bin, beþ bin þaþkýnýn, Satýlmýþ yüreklerde oluþacak taþkýnýn, On beþ Temmuz gecesi, vatan-millet aþkýnýn Ýhaneti namluya astýðý gece oldu.
Uðrunda can verdiðin bu vatan diyarýnýn, Baðrýndan doðan halktýr teminatý yarýnýn. On beþ Temmuz gecesi özgürlük rüzgârýnýn, Halkýn damarlarýnda estiði gece oldu.
Coþari der aldanýr, halkýna tuzak kuran; Kendisinden olsa da kalleþ kurþunla vuran; Görüldü ki tanklarýn karþýsýnda dik duran, Bir milletin mührünü bastýðý gece oldu.
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.