yenibaştan

en son ne zaman geçtiydik güneþli bahçelerden
ne zaman kana kana içtiydik
cereyanlý pýnarlarýn suyunu
ferhada dað deldirip
çimdirip serin serin karanlýðýn sesini


vardir elbet eloðlunun bi bildiði
demek bilmiyoruz biz suyumuzun altýnda akaný
daðlarýmýzda vatan vatan yataný


allah bol bi nimetti
daðýtýp tepe tepe yoksullaða þükür þükür
fukara sofralara
pul ve betimlere
þamýn þekeri ve marabanýn yüzü

oysa ne güzeldi korkmadan sevebilmek seni
kemiryollarýna bulaþmadan ulaþabilmek sana
en ilkel ellerimiz ve alnýmýzla
bulaþmadan dilimiz kargýþa


zaman dar
istedim ki semirmeyin soma soma
palazlanmayin bi avuç yeþiline topraðýn
sürmeyin çocuklari sabah diye karanlýklara
yenibaþtan yapýlabilir duvar
yenibaþtan yol yolak
varsýllýk yenibaþtan bezenir sokaklara


ey allah
asmýþlar koca þehri kuytu diye
kor kuyulara
yapraksýz dallara
balýksýz aðlara
oysa gözlerimden önce ve hýzlý dolmustu meydanlar
damarlarýmdakinden daha kýzýl ve þorlaya akmýþtý kan
etten ve kemikten zonklayarak düþün sesi
kaldýrýmlara
bulvarlara
yaþama
mastar olmayan haliyle
tutuna tutuna








Sosyal Medyada Paylaşın: