Üstüme gelmeyin canım çok sıkkın
Keyfim yok öyle dalgýným
Hayata karþý çok kýrgýným
Sözlerimde kýrýcýlýk var hýrçýným
Üstüme gelmeyin caným çok sýkkýn
Kimseyle pek fazla konuþamýyorum
Karamsarým yarýný düþünemiyorum
Geceleri bir türlü uyuyamýyorum
Üstüme gelmeyin caným çok sýkkýn
Bu þehirde mahkum gibiyim
Meçhule kalkan gemide yolcudur geleceðim
Bir buz parçasý soðukluðunda düþlerim
Üstüme gelmeyin caným çok sýkkýn
Ard arda sigaralar yakýyorum
Aklýma yar gelince mahfoluyorum
Ben kendime bir çare bulamýyorum
Üstüme gelmeyin caným çok sýkkýn
Aynaya bakýyorum eski yüzüm yok
Hayattan bunalýyorum derdim çok
Keder bende dert bende çarem yok
Üstüme gelmeyin caným çok sýkkýn
Dýþarý çýkýyorum nefesim yetmiyor
Stresi atmak istiyorum bir türlü olmuyor
Içime bir dert dolmuþ beni býrakmýyor
Üstüme gelmeyin caným çok sýkkýn
Engin gönül der ki ben böyle deðildim
Dizlerimde derman kalmadi bitkinim
Yaþamaktan sanki sürgün edilmiþim
Üstüme gelmeyin caným çok sýkkýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.