Lacivert iðreltiler yaþýyorum sevgilim
akþam akþam evime ekmek götürmeye çalýþýyorum
sokak lambalarý kapalý
yerlerde
mandalin kabuklarý
ayaðým takýlýyor düþercesine
sendeliyorum bir iki adým
iki adam yudumlanýyor uzaktan
izliyor þaþkýncasýna beni
her þeye raðmen
yürümeye devam ediyorum
beyaz bir güvercin takýlýyor peþime
akþam akþam bu neyin nesi
belki lacivert hala
belki karanlýðýn bir ertesi
sana geliyorum sevgilim
günlerden hala cumartesi
insanlar görüyorum
köþe baþýnda bir grup toplanmýþ
korkmuyorum ama merak ediyorum
kafamý çevirmeye mecalim yok gibi
elimde ekmek poþeti
az önce ezdim kabuklarý
insanlar görüyorum
oluþturuyorlar kalabalýklarý
silah sesleri duyuyorum sevgilim
eziyorlar insanlarý
lacivert iðreltisi kurþunlarla baþladý
kafamý ellerimin arasýna aldým belli bir vakit
iyi misin sen
merak ediyorum ama korkmuyorum
soyulmuþ mandalin kabuklarý var
ellerimden tutmuyorlar üþüyüorum.
’Gök çe’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Sıcak rahle Ruhsuz adam. Minik akordiyon Trım trak