7EYLÜL 2009

7 Eylül 2009 lisedeki ilk günümdü.
Herkez sýraya dizilmiþ okula girmenin heyecanýný bazýlarý üzüntüsünü yaþýyordu.
Ben gözlerimle etrafý tanýmaya çalýþýyorum.
Tanýmaya çalýþýrken etrafý.
Gözlerim sana çarptý.
Iþýldýyordun güneþ yerine dünyayý gözlerin aydýnlatýyordu sanki.
Gözlerimi senden alamýyordum.
Ýlk defa aþýk oluyordum
Üstünde sarý bir t-þört gri bir pantolon ve siyah bir çanta vardý.
Gözlerin kahve dudaklarýn pembe saçlarýn sarý.
Seni gördüðüm o aný unutamam.
Yanaklarýnda küçük kahve rengi noktalar vardý.
Ben büyük bir heycan tutku ve utangaç lýkla yanýna yaklaþýyordum.
Meraba nasýlsýn dedim.
Sende bana meraba iyiyim sen nasýlsýn dedin.
Adýný sordum defalarca söylemene raðmen unutuyordum.
Sonra sen tahtaya yazdýn ismini.
Ýþte o günden beri hiç unutmadým ismini.
Sana küçük bir not defteri verdim içinde þiirler vardý.
Sen þaþkýnlýkla bana sert bi bakýþ attýn.
Ben utandým kýzardým sana ne diyeceðimi bilemedim.
O kadar güzeldinki gözlerimi senden alamýyordum.
Her teneffüste yanýna koþuyordum.
Sýrf gülümsemeni görmek için.
Bazen benim derslerim erken biterdi seninkiler biraz uzun sürerdi.
Ben bahçede oturup senin çýkmaný beklerdim.
Sýrf seninle otobüse kadar yürüyüp sohbet etmek için.
Yüzünü güldürebilmek için.
Ben nekadar uðraþsamda sevdiremedim kendimi sana.
Açýlamadým da.
Neredeyse 8 yýl olacak.
Sýrf bana kýrýlma kýzma diye seni sevdiðimi hayýrkýrmak isterken söylemedim.
Yüzünü bir kez daha görebilmek seninle bir kez daha konuþabilmek için.
Sana olan sevgimi söylemedim.
Korktum yüzünü bir daha görememek ten korktum.
Sesini bir daha duyamamak tan korktum.
Seninle bir daha konuþamamak tan korktum.
Sevdiðim hâlde seni sevdiðimi söyleyip kaybet seydim eðer seni.
Bu benim için intihar sebebi olurdu.
Kimse bu hissi anlayamaz.
Hayatýmda ilk defa aþýk oluyorum.
Ve aþkýmý itiraf edemiyorum.
Onu kaybetme riskini göze alamýyorum.
Bunu yapamýyorum.
Ama onu 8 yýl geçmiþ olmasýna raðmen.
Hâlâ ilk günkü gibi temiz ve saf bir sevgiyle seviyorum ve daima seveceðim.



YUSUF SAÐLAM.
Sosyal Medyada Paylaşın: