ben bir hiçim yokluklar da var olan ben bir çýðlýðým sessizlikte kaybolan ben zamansýz bir vakit sonsuzluða koþan yalanýný seveyim dünyanýn beni benden çalan...
günlerden hep gün günlerden hep sen sensizlikler de yüzen hiç bitmeyecek tükenmeyecek hayal dünyam da yaþarken...
gerçekler bir volkan gerçekler bir hüsran gerçekler bir zan sen yoksun sen yoksan...
ne deðiþecek her þeye bir kulp varken ne deðiþecek hasrete özlem dikilirken ne deðiþecek mesafeler büyürken ne deðiþecek ben benlikten giderken...
belki bir hiç hiçten ben var mýyým ki zaten hiç oldum mu severken ben bildim sen bilemedin...
býrak harcýyayým düþümden býrak anlamýyayým hem yatarken hem kalkarken býrak sorma yaþýyor muyum yaþamýyor muyum diye benim nerden haberim olsun ki sen tuttun mu ki hiç benim elimden...
(Berlin,13.07.2016)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.