Allarý ikiye böldüm Yüreðim alla gitti. Al kaldý yanaðýnda Güller kýskandý Allarýný.
Bir bebek açtý gözlerini Arka sokaklarýnda bu þehrin Umutlarý yeþerdi babanýn, ’Umut’oldu adý. Anasýný al bastý Geleceði karardý uykusunda Bulutlar çaðýrdý onu Sað elinden tuttu melekler.
Allý turnalar saldým, Nameler koydum kanatlarýna, Türküler çýðýrdým Kendi kendime çayýr çimen Gezerek. Kanadý gözlerimin pýnarlarý, Ala döndü gökyüzü, daðlarýn ardýnda. Kýzýllýðýnda kayboldu hayallerim, Al yazmalý gelinlerin özlemlerinde uyandým geceleri. Hiçbir þey ALA olmadý Hiç bir þeyi ALA yaþamadým.
Ertürk DEMÝRCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
RABATLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.