sevilmemiş bayım 2

Eðdi yüzünü yere, döndüm ardýmý gittim..
O kaldý..

...

hýzlý adýmlarla ilerliyordum
gece durgun, yüreðim asiydi
sakallarýnda gezinseydi parmaklarým
saçlarým da uzundu, saracaktý.. tüm yarasýný
ah ama ah
.. ah o afet kibri yok mu.
aðlamayý sevmezken, ne de acizleþtirmiþti göz pýnarlarýmý...

aðýrlaþmýþtý adýmlarým.. birden sesini iþittim
duraksadým, lakin ;
dönemedi ardýný, yüzümün kýrgýn yaný...
geliyordu.. biliyordum

çok yaklaþmýþtý,nefesi ensemi ürpertiyordu
nasýl oldu bilmiyorum
iki eliyle kavradý belimi...
hissettim.. sýcacýktý
saçlarýmýn arasýndan kývrýlýp, boynumdan öptü...
artýk nefes almasam da olurdu..
soluðu baþýmla omzum arasýnda,
canýma, etime, kanýma karýþýyordu..

döndüm yüzümü, göz gözeydik artýk..
tam iki kaþýnýn arasýndaki
avuçlarý terlemiþ, yanaklarý öpülesi o çocuk var ya;
iþte tam onun gözleriyle bakýyordu bana...
konuþmak istedim, susturdu
öyle ýssýzdý ki bakýþlarýmýz;
yüzümün her kesimine mýsralar dizmeye baþladý...

/kapa çeneni, güzel kadýn/
/gözlerin anlatsýn, sendeki beni/
/ bak nasýl da allandý yanaklarýn/
/sana sarhoþum/

/ah! þarap kokulu güzel kadýn/
/izin ver/
/kirpiðine düþen yaþ olup/
/dudaklarýna sýzayým/

þaþýrmýþtým...
bayým burdaysa, kalan kimdi?

titriyordum...
eðdi yüzünü çehreme, nefes nefeseydik...

uyandým..
Sosyal Medyada Paylaşın: