HER ŞEY BOŞMUŞ (48.)

Evet sevgili sen yarým kalmýþ hikayemin
Umutla beklediðim sonusun
Sordum sevenlere aþk nedir diye
Sevip de mutlu olan var mý dýr diye

Sen nasýl bir aþk ki
Acý çekmeden hür yaþamak varken
Tüm benliðimin sýnýrlarýný ihlal ettin
Hapsettin beni acýlý yüreðime

Olsun sevgili seni sevmekse benim muradým
Varsýn özlemek olsun benim mükafatým
Mabedim ol gözlerin deðsin gözlerime
Yine deli deli esiyor rüzgar bu gece

Gecenin karasýnda seni düþürdüm hayalime
Tekrar sarýldým kaleme sen diye
Anladým ki sensiz olmuyor yerin hiç dolmayacak
Köþkü kurduk ama eremedik vuslata

Ayrýlýk yazýlmýþ kaderimize bilemedik
Nehirlerin deli deli akýþý gibi sevdim seni
Özlemim özlemle uzanýr geceler ötesine
Hayalinle yaþadým düþlerimin civarýnda

Uzandý ellerim ama dokunamadý tenine
Doðsa da güneþ zindandýr gündüzlerim
Umutsuzluklara dürtüdür gecelerime
Nedense dertler hep gece azar

Kalemim isyana gelir geceleri yazar
Nerede kaldý bana olan büyük aþkýn
Yere göðe koymayýp el üstünde tutuþlarýn
Anladým ki hepsi yalan hepsi boþmuþ


Fatma Ayten Özgün













































Sosyal Medyada Paylaşın: