Gün geceye döndü. An, yine hüzünden yana. ... Aslýnda; Susmaktý ’AÞK’. Çýðlýk çýðlýðayken hasretten yürek, küsmekti belkide kendine. Bir daha barýþmamak üzere. ... Ey hayat! Her zamanki gibi zarlarý hadi yine sen at. Kaç kapýn var daha bilmiyorum? Bahara açýlan hangisi? ... O, aklýmda rengârenk. Gönlümde, kara! Ýnanmadým hiç söylediði yalanlara! ... Aðlamadým bu gün þarkýlara! Hiç þiir okumadým, yazmadým akþama kadar bir kelime. Ne içli cümleler, gelsede dilime. ... Ait olmaktý kadýnýn sevdasý. Tek,tek yürekte yaþamak! Oysa, sen, ucu kýrýk bir kalem! yazamayacaðým? Belki bir kelime! ... Kaç kere baðýrdým, aynada kendime. Söyle! Söyle!!!! Sevdin ya, ne geçti eline? ... T.C.Nigâr Güler. 13.07.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.