İçerdeki Metropol Şehir

Ýçimde ne çok orman yangýný
Ne çok petrol atýðý, egzoz dumaný
Ne çok yaþam kaygýsý, ölüm çýðlýðý
Ne çok yardým feryadý, çýkmaz sokaklar
Kaderime inat, ne çok felaket var
Tarifi imkansýz metropol bir þehir
Yaþadýkça kanýma pompalar zehir
Bulamam panzehirini, hangi kaldýrýmlarýn dibinde
Hangi beton binanýn giriþinde
Hangi maviliðini yitirmiþ denizdedir bulamam.

Oturup bakýyorum gelip geçenlerin yüzüne
Sonra dalýyorum bir deniz hüzüne
Güya herkes mutlu, herkes bu þehre kefil
Bir ben mi varým bu yerde tek sefil?
Bir ben mi deðilim sevilecek kadar asil...

Bir hamalmýþým gibi tüm þehrin aðýrlýðý üstümde
Hasýrý, bulutlarý taþýyan kirpiklerim
Nasýrý, yarasý pýhtýlaþmayan kalbim
Beni aþtý yarin uðruna verdiklerim
Tozlanmaya yüz tutmuþ asfaltýn altýnda yüreðim
Her gün koþarak geçer de, bilmez sevdiðim
Bilmez gözümden akan asitli koca gölü
Çünkü o, vefasýzlýk filminin ödüllü baþrolü
Çünkü o, sevmek nedir bilemez görmez beni gözü.
Ama yinede gelir beni daðlar onun hasret közü

Aldýðý her nefesle hayat kayrasýna ihanet eder
Gözüne kestirdiðini kendisine av seçer
Bir çift gözü ile avýný acýlarýn içine iter
Býktým bu acýlardan, bana ölüm gelsin yeter
Mezarýmý kazsýnlar, olmasýn içinde keder
Oyunlar kuramasýn üzerime daha fazla kader
Umarým tabut, bedenimi içine kabul eder
Ölürsem, en azýndan toprak beni sever..

Sosyal Medyada Paylaşın: