Yýldýzlar kadar uzaðým artýk, Gelme. Ne yüreðimde aþk kaldý, Ne gözlerimde ýþýk... Umudum da terk etti beni nicedir... Bir baþ aðrýsýyým Tedavisi imkansýz... Bilme.
Oysa yaðmur ormanlarýnca özgür, Amazon kadar coþkulu Akýyordum sana... Her yeni güne Adýnla uyanýyordum. Artýk hafýzasýný yitirmiþ, Hasta bir beden ruhum... Bilme.
Yüreðimde biriktirdiðim Acýlarým var þimdi... Yangýnlarým var asla sönmeyecek... Tutulmamýþ sözler, Gidilmedik þehirler, Yaþanýlmamýþ günler... Öyle bir hüzün var ki, tarifsiz... Bilme.
Kapattým kendimi hayata... Paramparça bir deniz kabuðuyum, Ýncisini yitirmiþ... Bir yas eviyim, Henüz kýrký bile çýkmamýþ... Gözyaþlarýmý denize havale ettim, Seni Allah’a... Sakýn gelme.
Sosyal Medyada Paylaşın:
hatice nayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.