Ayni havayý soluduklarimizla Var olan doðrularý konuþamadýk Unuttuk sevmeyi kin nefret dolduk Mutlu olurum derken kaybolduk
Beline baðlamýþsýn kibirleri Bir taþ gibi ezilirsin altýnda Yüzün gülmez yaþar yaþatýrsýn Takmýþsin hüzün maskeleri
Girmiþsim hayatla bir girdaba Döner durursun kendi etrafinda Etrafýnda örnekler görmezmisin Sallanýrsýn sakat sandalye gibi
Umut ver umut ol sonra da git kaybol Nereye kadar gider içlerinde birikenler O araç býrakýr seni yollarda tekerlekle
Doðru insaný aramak yerine Kibri býrakýp da dürüst olsan Taþ gibi kaya gibi aðýr dursan Belkide yaþardýk mümkün olmayaný Büyüyüp geliþirdi mutluluk yollarý
Hüzün kokar gül yapraðý Kibri duman
14.7.2016 Osmaniye
Sosyal Medyada Paylaşın:
YAKUP ŞAHİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.