AŞK'A CAHİL MEKTEPLİ GELİN

Bir Aralýk ayýnýn arkasýnda
Biraz çocuk biraz genç kýzdým
Biraz uçarý bir þarký biraz mektepliydim
Daha taze bir filizdim
Göðü henüz tanýmadan ayaklarým suya erdi
Ve göðsüm sütlendi bir Ocak vakti
Daha onaltýsýndaydým oysa
Kirli bir Mahþerin atlýsý üzerime sürüldü
Aþk bana yabancý ben Aþk’a ürkek mektepli
Henüz tanýmadan birbirimizi
Telli duvak avucuma yakýlan kara bir kýna
Çocukluðumun kýnasý yakýlýrken
Bir köþeden Gençliðim aðlarken bana
Yani bu tazecik bir çiçek istemeden mi evlenecekti


Benim dinlediðim çocuk türkülerde
Yüksek yüksek tepelere ev kurmasýnlar
Ve aþrý aþrý memlekete kýz vermesinler diye çalýnýrdý
Kim giydirdi bana bu beyaz kefeni þimdi daha ölmeden
Ellerim kalem silgi kokarken
Yabancý bir tenýn dokusu ve kokusu nasýl çýkar
Kaç keskin kýlýcýn ucunda bir baharým söner
Kaç Deryalar’da
Göðsümün yangýnlarý alýþýk olmadýðým bir yorgunluðumu yýkar daha çocukluðuma eremeden
Ve ben þimdi onyedisinde kara yazgýlý bir anne

Anne be
Sende’mi böyle saçýný süpürgelere yüzünü saklaya saklaya gittin
Saçlarým’da daha bir rüzgarýn esmesi bitmeden
Göðsümden erken akan helal sütler dökülürken
Kim kimi kucakladý Anne
Yavrusu yavrusuna muhtaç iken
Anne be þimdi sana
Aþk’ý sorsam
Gözyaþýnýn tarifinden hem çocukluðum’un hem gençliðim’in aklý karýþacak
Nasýl anlatýrsýn bana Aþk’ý bilmem’ki Anne bilmem’ki
Beyaz düþlerim kapý arkasýnda unutulmuþ
Ve dudaðý’ma zorla söyletilen bir isim var artýk
Ben son bir yaz güneþinde veda etmiþim gençliðime
Yýllar beni devirirken
Ýçimde kopan fýrtýnalarýmda
Çoðu zaman gecelerin koynuna zor attým kendimi
Kurþuni bir göz yaþýmý
Geçmiþte kalan zemane çocukluðumun mazisi sildi hep


Ah be Annem
Ben þimdi
Aþk’ý öðrenemeden mi bitireceðim yani hayat mektebini
Kendi topraðýmýn kuraklýðýnda
Çocukluðumun infazý erkenden verilmiþ
Bir kaç davara ve körolasý kara bir topraða satýlmýþým yok pahasýna
Gün gün çürüyorum be Anne çürüyorum..


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın: