Otur
Ey akýldan noksan Allah’ýn kazý
Kümesine þükret tarýnda otur
Silinir mi alna yazýlan yazý
Kaderine þükret yerinde otur
Hizmet ediyorsun sen hangi akla
Bilmem var mý varsa vicdanýn yokla
Yuvana sahip ol çoluk çocukla
Büyüðüne þükret barýnda otur
Çok hata yapmýþým vermiþim deðer
Gavurdan da gavur bizim ki meðer
Þerefin var ise insansan eðer
Edebine þükret arýnda otur
Hakka hakikate çatarsýn bas bas
Tutum davranýþýn densizlere has
Bu vatan ecdattan bizlere miras
Saðlýðýna þükret varýnda otur
Yanlýþa dur demek benim niyetim
Kabul etmez bunu nefsaniyetim
Doðru söylemekle kusur mu ettim
Ölmüþüne þükret gorunda otur
Kýymeti bilinmez ölünün saðýn
Aç açýkda deðil doymuþ kursaðýn
Gökte ay yýldýzlý þanlý bayraðýn
Gölgesine þükret serinde otur
Aðzýnda sýðara baþýnda fötür
Elin kucaðýnda sanýyor ki hür
Vurmamýþ olsaydý tarihe mühür
Ecdadýna þükret zorunda otur
Önemi büyüktür bügün bu anýn
Dosttan çok düþmaný vardýr vatanýn
Gözü üzerinde bütün dünyanýn
Ateþine þükret harýnda otur
Aklýna güvenip aldan ma bilme
Kurana sünnete asi kesilme
Hakikati ara kendin ver ilme
Eceline þükret sýranda otur
Gün gelir bendenden geri kalmazsýn
Nasihat etsem boþ öðüt almazsýn
Mustafa Deniz’in þeyi olmazsýn
Azarýna þükret çorunda otur
Mustafa Deniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.