Kim bilir belki de hiç yoktun sen. Belki de bir hayali düþü sevdim ben. Aþk ile týrmandýðým o daðýn zirvesinden, Kopardýðýn son çýðla, Yuvarlana yuvarlana, Uçurumun en dibine Yürek üstü düþtüm yine Açelya.
Þimdi bütün duygularým aðýr yaralý Acýsý doruða ulaþan demin, Þiirini yazarken, kanýyordu kalemim. Ve her mýsrasýnda aþký intihar ettim .