Yusuf

Gülesora kara haberin geldi,
Aðaçlar kurudu çiçekler soldu,
Dediler ki Yusuf oðlunuz öldü,
Nasýl öz canýna kýydýn be Yusuf.

Zavallý gönlünü birine verdi,
Karþýlýksýz sevmek ölümden zordu,
Çekti silahýn kendini vurdu,
Bizi boynu bükük koydun be Yusuf.

Salmýþsýn bir ateþ her yaný yakar,
Gezdiðin sokaklar hasretlik çeker,
Ýnanmýyor anan yollara bakar,
Acýný canlara yaydýn be Yusuf.

Bakýþlarýn çöl misali ýssýzdý,
Gülüþlerin senden bile sessizdi,
Yaþamak anlamsýz hayat tatsýzdý,
Ondan mý yaþamdan caydýn be Yusuf.

Sözler kifayetsiz çaresiz kalmýþ,
Anlamsýz bakýþlar maziye dalmýþ,
Anan hasta baban yarýmcan olmuþ,
Ne zaman olara doydun be Yusuf.

Sel olmuþ göz yaþý çaðlayýp akar,
Matemli yürekler aðýtlar yakar,
Dereler figanda, daðlar ah çeker,
Hangi melunlara uydun be Yusuf.

Cevdet Altay….12.07.2016


Sosyal Medyada Paylaşın: