Ýnsan zaman zaman Duygularýnýn üþüdüðünü Kendini yýlmýþ hisseder hayatta Biraz dur ve düþün Sevginin sýcaklýðýný Mutlu günleri hatýrla Güneþi koy cebine, ýsýnýrsýn
Ýnsan zaman zaman Kendini yalnýz, karamsar hisseder Uzaklaþ, koþar adýmlarla Anlamsýz karmaþadan, karamsarlýktan Ýlkbaharýn ilk ýþýklarýný düþün Güneþi koy cebine, aydýnlanýrsýn
Ýnsan zaman zaman Her istediði olsun ister Her güne umutla baþla Tomurcuðun, topraða kavuþmasý gibi Aðacýn topraða sarýlmasý gibi içten Çiçek açmýþcasýna mutlu Güneþi koy cebine, yaðmur olursun
Ýnsan zaman zaman Küçük olaylardan mutlu olur O anýn hiç bitmemesini ister Hayellerinin gerçek olmasýný Zamanýn durmasýný Her aný dalga dalga yaþamak ister Ýþte o zaman Güneþi koy cebine, deniz olursun
02/01/2005 13:25
Orhan Eren Uncu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Orhan Eren UNCU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.