ÝSTERÝM MEVLAYI....
Bütün güzellikler, iyilikler hayal oldu,
Vurgun yedim canlardan, çok vurgunlar yedim,
Ama;
Son vurgun baþka oldu,
Ummadýðýmdan vurgun yedim,
Açýlan vurgun yarasýnýn,
acýsý bir an dinmez,yaram iyi olmaz,
acým çok.
Kýrmak istemem kimseyi,
Ya tükürmeli, yada bakmamalý yüze,
Beni kýrmýþlar kimin umurunda.
Ben zaten kýrýlmaya anteramanlýyým,
Su gibi,
Akýp gidiyor günler,
Þu yalan dünyada,
Keyif alýyor, sadece benciller,
nankörler,zalimler,
Ýçimdeki olan sevðiyi öldürdüler,
Defnettiler sevði tabutumu can bildiklerim.
Bitti;
Bir yudum ömür,bitti,
Aldýðým her soluk,
Göçmen bir kuþ gibi
kanat çýrpýyor,
Güzergahta dinlenecek sazlýklar arýyor.
Ama o kuþ cennetini göremiyor.
Durmaz artýk bu karanlýk kafeste,
uçmaya hazýr,
Emir bekliyor,gelecek o emre nazýr!
YARAB,
Ne çabuk geçti, günler,aylar ve yýllar,
Benim
Þu garip halime
Yansa,yansa ANAM yanar,
Ama;
Sarýlýp aðlayacak, derdimi dökecek,
ANAM’da yok.
Kime neden yalan söyleyeyim,
Þu gönül merdi, namerti tanýyalý,
Gönlümde ne saray var ne dünya malý,
Çek sandalcý, ufka doðru sandalý,
Ýstiyorum yalnýzca artýk, MEVLA’ yý.....
12.7.2016 Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.