Hakkın Kulunda
Hakkýn Kulunda
Merdim diyenlerle yollara düþtün,
Hepsi namert çýktý yolun sonunda,
Baldýran zehrini bilerek içtin,
Þükür ki panzehir deðil kulunda,
Bukalemun gibi renk deðiþtiren,
Her kalýba göre þekil’e giren,
Bunlardýr mecliste itibar gören,
Þükür eðrilik yok; Hakkýn yolunda
Merdim diye çýkýyorlar meydana,
Fistan giyip kývýrýrlar her yana,
Uzak olun gidin sizler yan yana,
Taviz vermem asla mertlik yolunda.
Kul elini tutsan alýr kolunu,
Dürüstlükten yana þaþma yolunu,
Yaratan hiç darda koymaz kulunu,
Taviz verme asla Hakkýn yolunda.
Haksýzlýk karþýsý diliniz susar,
Dilsiz þeytan olmuþ þerrini kusar,
Müminim merdim diyenler pusar,
Bu özellik olmaz Hakkýn kulunda.
Ne suya dokunur nede sabuna,
Ne söylenir hadi siz deyin buna,
Ekmek piþiriyor karýþmaz una,
Bu özellik olmaz Hakkýn kulunda.
Diploma gösterir kasar kendini,
Burun Kaf daðýnda bilmez haddini,
Çýkar olmuþ ise iman-ý dini
Bu özellik olmaz Hakkýn kulunda
Rýzkýn kulda deðil Hakkýn elinde,
Bu nasýl bir mezhep yoktur ki dinde,
Kýrk þekle girer ayda bir günde,
Bu özellik olmaz Hakkýn kulunda
Samanýn altýndan suyu yürütür,
Bu tip insanlýðý elbet çürütür,
Ahreti ver; alda dünyayý götür,
Bu özellik olmaz Hakkýn kulunda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halife Bozbayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.