Gelmiyorsun
kirpiklerine düþen, kar tanesiydim.
kalbine süzüldüm, eridim.
mavi dumanlý bir gök üstümde,
daðlarýn aðýrlýðýnda taþýdým özlemini.
aðýt yakan yüreðim,
kanadý kýrýlan kuþlarým var.
mayýn döþenmiþ sanki yollarýna,
bekliyorum, gelmiyorsun.
ben bir topraktým sende,
sende yaðmur damlasýydýn bende
ben bir tohumdum,
sen çiçek çiçek açtýðým bahçem.
göðsüne ektiðim sevdamdýn.
filiz filiz seni büyüttüm.
içimde bir kahýr var.
içimde çoðalýr yükün.
çehrenin taþýna çizilmiþ yüzüm.
sanki soðuk bir el deðer gibi,
sensiz geçiyor günlerim.
bir sabah uyanýr gibi,
ayný yatakta.
çiçeðe dal olsan,
sevdaya yürek olsam,
bahara sen dolsan,
içimin ýrmaðýnda,
bir çocuk,
avuçlarýmdan su içer gibi,
seni sevsem.
göðsümün derinliklerinden,
kalbine dokunur gibi,
bir papatya kokusunu,
içime çeker gibi seviyorum seni.
ve sende yaþamak bir ömür gibi,
bir ömre tutunmak gibi.
olur olmaz aklýma geldiðin zamanlarda,
içimden sýmsýký sana sarýlarak,
seni sessizce seviyorum.
ve sanki bir þiiri yüzünde okur gibi,
yüzünü avuç içime alarak,
yüzünde bir þiire dokunuyorum.
ama sonra öðrendim ki,
senin yüreðin,
benim içimde yaþýyor.
bekliyorum, gelmiyorsun.
ibrahim dalkýlýç
11/07/2016
20:30 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.