bil ki

suyunu eklemeden
altýný kýsýp sabýr ile beklemeden demini almýyor aþk...



gidiþin diyorum
adý aþk ile anýlan hiç bir cümleye ne sýðabildi ne de anlam olabildi
ne sokaklar adým
ne de bu þehir ben gibi adam olabildi gidiþine



ben gece ektikçe düþlerime
hüzün biçtim en ölüsünden mevsimlere
ve kana kana þafak içtim en kuraðýndan sabaha


ve bil ki
adýnla anlam kazanmýþ çokluðun hiçbir zaman anla(ya)madý yokluðunun dilinden



yýldýzlara saklý yeminlere sor beni
cigaramýn dumanýnda tel tel sabahý doðuran gecelere
boþ þiþelere aðýzlar dolusu ettiðim küfürlere
ve mürekkebi daðýlmýþ mühür gibi bakan uykusuz gözlerime



üzerine yaðmur devrilmiþ bulut gibi ýslandýðýma bakma bu aralar
ne su ekleyebildim hayata ne de altýný kýsýp sabýrla bekleyebildim
ne dem tutturabildim baþka aþklarda
ne de kýdem yükselttirebildim kendimce


ve bil ki
sessiz bir harf çokluðunda satýr satýr beklerken seni
sen ses getirecek kadar harf ve nefes olabilseydin cennetinden þiirime
kanatlanýp uzanabilseydin diz(e)lerime
ben hece hece saçlarýndan süzülüp
her gece
býkmadan
usanmadan
yeniden doðardým gözlerine…








ilhanaþýcýtemmuzikibinonaltý





Sosyal Medyada Paylaşın: