KALBİMİ...

Sessizce yürüyordu zaman,
Gecenin kalbinde,
Gölgeler uykuda,
Yakamozlar gösteriþ derdinde.

Yürüyordu zaman,
Bir demliðin gölgesinde,
Sýðýntý bir yürekle,
Zamaný yudumluyorum.
Yazýlan ve çizilenden öte,
Kalbimi yoðuruyorum.

Þimdilerde
Özlemin aðýr basýyor,
Bir demli çay dolduruyorum,
Ýki yüzlüler arasýndan,
Yalakalýða tebessümle,
Geçip gidiyorum.

Gözlerim ufuk çizgisinde,
Takatsiz çýrpýnýþlarla,
Anlamaya çalýþýyorum.
Seni,
Olup biteni,
Kalbimi yoðuruyorum,
Kalbimi.

Ya alýþýrsam
Ya alýþýrsan,
Acýmtrak yürekler,
Yetim çocuk sesleri,
Umursuz kahkahalar,
Sensizliðe
Ya da senliliðe,
Yeryüzünde tuhaflaþan her þeye
Þaþýrýyorum.
"Ah, ulan Rýza!" diyor ya þair,
"Ah, ulan Dünya!" diyorum.

Yazýlan ve çizilenden öte,
Kalbimi yoðuruyorum,
Sadakatle,
Elverdiðince...

Sosyal Medyada Paylaşın: