selvidibi

gözlerinin asi rengi ,vuruyor!
söz gerilimi,ayrýlýklarýn ihanet nutku kabiliyetsizliðine
dili tutuluyor! aþkperest bir sancý ,günün belirli,belirsiz
saatlerinde yüzümün sol tarafýna nakýþlanan ,ecel fermanýmý
yokluyor..

yoksulluðum ,
kalbinin masmavi ormanlarýnda yalýn ayak ,anadan üryan ,çýplak
çocuklarla!
kar topu savaþýna tutuþuyor..

yeniliyor!
heyecanýna ,yenik düþüyor!! saçlarýnýn samanyolu baðý ,çözülüyor..
uzun bir yol molasý sonrasýnda,
yüzünün ’’menekþe çiçekleri’’açýyor.
kalbin kaybolduðu,ormanda cesaretleniyor.
love’ adýnda bir ,masal
ruhunun derinliklerine iniyor.kalbine dokunuyor!!

güzelliðinin cep aynasý ,
çatlamýþ dudaklarýnýn,tuz artýðý kabahatlerini resmediyor.
inanmak istiyor! lal yüreðinin ,huzur mabedinde
gezinen ’’deli yürek’’ kimsesizliðini sorgulayan bu yabancý
mutluluða..

adýn sýr gibi düðümleniyor.
beynimin en akýl almaz ,uçurumunda
intihara sürükleniyor!
gülüþünün merhameti yok !! sote bir boþlukta
bizi gözetliyor..

kalbinin ’eli kanlý süvari
selvidibi korsanlarý’



Sosyal Medyada Paylaşın: