Belki Bir Gün!

Ne kadar
Ýstesem de biliyorum sana kavuþamam
Bir yolcu hicranýyla sana el sallayamam

Sen ki
Her mevsim güzelliðini içime serensin
Vefasýz bir kuþun misali kalbi titretirsin

Yýllarca
Avunduðum, umudun dallarý kök saldý
Yapraklar sarardý bir gün çiçek açmadý

Baharlar
Hep sonbahar oldu, yüreðim burkuldu
Tenim titremelerin bir esiri olarak soldu

Sana olan
Hasretim, daðlarýn zirvesinden seslenirim
Muhayyilemde demlediðim senin o sevgin

Divane eder
Bir mantýk mý dinler gönülüm feryat eder
Olmasýn böyle bir keder insaný telef eder

Ýstemem
Seninle el ele göze göze gelmeyi neyleyim
Senin gönlüme sereceðin o sevgini özlerim

Zevki
Neyleyim hevesi dileyene vereyim hazdýr iþim
Senin aþkýnla, mana ahenginde nefesleneyim

Cazibeler
Ne kadar bulunur dirliðin içinde gizlenen izler
Tükenecektir nefesler kadrin içinde silinmezler

Senin
Gönlünde bir iz býrakmak, senle nefes almak
Cihaný anlamak, hali tanýmak aþký yaþamaktýr
Sosyal Medyada Paylaşın: